[Bunia]

Podpisuję się pod postem Ani , bo jak bardzo trzeba skrzywdzić psa żeby tak bał się człowieka .

Wierzę , że pod czułą opieką Camary , i jej rodziny Sonieczka uwierzy  jakie fajne jest życie u boku
normalnego , człowieka  .

Piękna sunia , tylko te oczy..... .

[Camara]

Sonia... naprawdę nie wiem co pisać 
Dla kogoś, kto jej nie widział wcześniej - to nadal smutny widok.
Berneńczyk, który na widok człowieka - ucieka i chowa się w kryjówce.

Jednak Sonia każdego dnia robi maleńki krok do przodu.
Największym postępem jest to, że nareszcie jest zainteresowana czymś innym niż jedzenie.
Na początku miałam wrażenie, że jedzenie to jedyny sens jej życia.

3 dni temu nastąpił przełom. Wielogodzinne obserwacje moich psów w czasie zabawy zaowocowały tym, że Sonia w czasie kiedy nikt nie patrzył podbiegła, zabrała "psi sznurek" i zaczęła sama się nim bawić. Skakała z nim, porzucała i tarmosiła. Kolejnego dnia... dołączyła się do szaleństw moich dziewczynek. Nawet Bela okazuje Soni wyjątkowe względy.
Na znanych sobie ludzi reaguje wycofaniem w bezpieczne miejsce, ale jednocześnie cieszy się, merda ogonem i radośnie podskakuje. I to nie tylko wtedy, kiedy wchodzimy z jedzeniem. Przy dotyku, głaskaniu nadal "zamiera" jednak nie panikuje.

Długa droga przed nami.....

[Ani@]

Szybko zleci ten czas Camara

ciekawe jakich klamek w nowym domu zażyczy sobie DT 

[wiola_i_nero]

ciekawe jakich klamek w nowym domu zażyczy sobie DT 

Z białego złota, diamentowych ?
Należy się dzieczynce 

[Camara]

Wieści z pola walki

Sonia... to niesamowicie radosne stworzenie 
Skacze po ogródku jak żrebak, kręci ogonem młynki i śmieje się całą paszczą
pod warunkiem...
że człowiek trzyma się od niej przynajmniej na 3 metry 
Najbardziej radosna jest w momencie kiedy udaje  się jej nawiać z domu do ogrodu 

Na otwartej przestrzeni - nie podejdzie, ale też nie ucieka w panice. W chwilach "zagrożenia" wykonuje taktyczny odwrót i chowa się w budzie, którą zaanektowała i uważa za swój azyl. Po chwili wyskakuje z niej wesolutka jak szczygiełek, często z "zabawką" w paszczy. Tą zabawką bywa wszystko co uda się jej zdobyć - piłeczka, psi sznurek, but nieopatrznie zostawiony pod drzwiami...   
Przedmioty gromadzi namiętnie w swoim azylu i bardzo chętnie się nimi chwali 

W domu czuje się jeszcze bardzo niepewnie, sama po dobroci do niego nie wejdzie. Ale jak już uda się ją wprowadzić, jest zaniepokojona ale bliską obecność ludzi znosi zupełnie dobrze.
Wtedy można przy niej zrobić wszystko - głaskać, czesać, dawać smakołyki (bardzo chętnie je bierze).
Tylko... wystarczy odwrócić się plecami.... i 

spokojnie - to ucieczka kontrolowana!




Znajome osoby wita bardzo radośnie czymś w rodzaju galopku-głupawki, obiegając wkoło i przysiadając na przednich łapach.

Jeszcze multum pracy przed nami 

[ElzaMilicz]

To znaczy, że znajomym kłania się w pas! 
Niezła jest! Niech nam żyje Sonia-Kopciuszek.

[Camara]

Z psami ma doskonały kontakt.
Największą atencją darzy Bruna, chyba dlatego, że to bardzo spokojny i stabilny pies. Tak samo dobrze czuje się w obecności Belki.
Z Borysem się unikają, choć są najbardziej do siebie podobni. I z temperamentu i z racji doświadczeń z ludźmi i związanych z tym urazów. Szkoda, bo Borys mimo podeszłego wieku jest najbardziej rozrywkowym psem (nie licząc jamniorów  ) i byłby świetnym kompanem zabaw.

[Camara]

 
nareszcie!!!!
zrobiliśmy wielki krok a nawet skok 

Sonia dziś - sama i dobrowolnie - weszła do domu.
Wcisnęła się na legowisko jamników w kuchni i cichutko siedziała.
Nie uchylała się przed głaskaniem... po czym sama wyszła z domu (wyszła, a nie czołgała się!)
i ponownie wróciła. Te próby powtarzała całe popołudnie.
A teraz... jeszcze nie pewnie, jeszcze na ugiętych łapach
ale sama weszła do kenelki stojącej w kuchni  i... poszła spać 

trochę wystraszyła ją  lampa błyskowa

[Ani@]

Brawo Camara Twoja cierpliwość i praca zostały nagrodzone! 

Sonia oby tak dalej 

[sabamlis]

Plakac sie chce, co ta psina musiala przezywac, ze tak jej trudno zaufac ludziom.
Mam nadzieje, ze juz niedlugo poczuje sie bezpieczna i stanie sie szczesliwym  i wesolym psem
Dla Camary 

[Julian]

Brawo .

[Ani@]

Sonia wesołym psem była zawsze    ...
niestety nie zawsze mogła 

[Camara]

Nasza dzielna dzikuska bardzo ładnie utrwala zdobyte umiejętności.
Samodzielnie wchodzi i wychodzi z domu. Potrafi wyjść z kennelki i położyć się obok któregoś psa na dywanie.
Niestety nie można jeszcze wtedy do niej podejść, bo ucieka... ale zaraz wraca. Zwiedza też dom, zagląda do innych pomieszczeń. Cały czas jest bardzo zestresowana, wciąż z nerwów kłapie jej szczęka... ale przełamuje strach. Co najważniejsze - do domu, do kenelki wchodzi i siedzi w niej wtedy, kiedy ktoś jest. Jeżeli wychodzimy z domu do ogrodu ona tez wychodzi - wyraźnie zaczyna szukać towarzystwa ludzi.
Dziś w ogrodzie podeszła po smakołyk - wprawdzie zrobiła to, naśladując moje psy, nie była to reakcja na przywołanie ale i tak to wyraźny krok do przodu. Jeszcze 2 dni temu było to nie do pomyślenia.
Za dwa-trzy dni zaczniemy zapoznawać ją ze smyczą.

[Milla]

wspaniałe wieści

[Aga]

Camaro, trzymam kciuki za was wszystkich. 
Wiem, jak to trudno. I wiem, jak bardzo cieszą i jak ogromne mają znaczenie takie - wydawałoby się - drobiazgi.